W leczeniu skaleczeń, ran, kolczyków itp. Lekarze i zwykli ludzie używają nadtlenku wodoru lub chlorheksydyny. Co więcej, wielu uważa, że jest to jedna i ta sama rzecz - oba leki są stosowane w środkach antyseptycznych i aseptycznych, są dostępne dla każdego i są bardzo tanie. Ale te substancje różnią się od siebie.
Nadtlenek wodoru
Nadtlenek wodoru jest jednym z najbardziej znanych środków dezynfekujących w farmacji i medycynie. Ciecz jest bezbarwna i bezwonna, nie ma smaku. Minimalne stężenie roztworu - 3%, i jest to 3% nadtlenek, który jest najczęściej używany przez ludzi. Stężenie może osiągnąć do 10%.
Działanie rozwiązania wynika z utlenianie mikrobiologiczne. Ponieważ cząsteczka substancji (H2O2) nie jest całkowicie utleniona, podczas interakcji z bakteriami chorobotwórczymi substancja utlenia się do końca, a patogeny są niszczone. Po reakcji powstaje woda (H2O)..
Nadtlenek wodoru jest wykorzystywany do następujących celów:
- Leczenie ran, skaleczeń i zmian skórnych.
- Usuwanie ropnych formacji.
- Instrument chirurgiczny i opatrunek.
- Rozpuszczanie korka siarki.
- Wybielanie zębów.
W życiu codziennym nadtlenek jest używany do wybielania rzeczy, usuwania starych i żółtych plam oraz leczenia akwariów. Za jego pomocą możesz ożywić duszoną rybę. Wiele kobiet wybiela włosy nadtlenkiem wodoru..
Chlorheksydyna
Jest to środek dezynfekujący i przeciwbakteryjny stosowany do następujących celów:
- Higieniczne leczenie rąk przed operacją.
- Dezynfekcja narzędzi chirurgicznych i opatrunków.
- Zabieg przekłuwania przebijania.
- Płukanie jamy ustnej (zapalenie przyzębia, zapalenie jamy ustnej itp.).
- Zapobieganie chorobom przenoszonym drogą płciową.
- Zapobieganie chorobom wirusowym, grzybiczym i bakteryjnym.
Jako część produktu jest obecny biglukonian chlorheksydyny. Dostępne w postaci roztworu wodnego, roztworu alkoholu, żelu antyseptycznego i czopków dopochwowych.
Substancja czynna środka jest osadzona w błonie komórkowej organizmu patogennego i zatrzymuje jego wzrost i rozwój. W wyniku tego komórka zostaje zniszczona, a organizm patogenny umiera..
Biglukonian chlorheksydyny jest aktywnie stosowany w medycynie, farmacji, w przedsiębiorstwach przemysłu ciężkiego, tekstylnego, papierniczego i spożywczego.
Produkt jest niezgodny z jodem. Podczas interakcji z alkaliami działanie środka antyseptycznego jest neutralizowane.
Stężenie roztworu może być Od 5 do 20 procent.
Podobieństwa
Dlaczego wiele osób uważa, że te dwa środki zaradcze są takie same i mogą być zastąpione przez siebie nawzajem? Ponieważ obie antyseptyki mają swoje podobieństwa:
- Dostępny w postaci roztworu wodnego, który nie ma koloru, zapachu ani smaku.
- Stosowany do aseptyki, środków antyseptycznych, dezynfekcji ran, błon śluzowych, narzędzi chirurgicznych, sterylnych opatrunków itp..
- Tani - oba fundusze kosztują od 7 do 30 rubli, w zależności od opakowania.
- Stosowany w praktyce medycznej.
Zarówno nadtlenek, jak i chlorheksydyna rzadko powodują działania niepożądane. Jeśli jesteś uczulony na składniki funduszy lub nieprawidłowe stosowanie środków antyseptycznych na skórze i błonach śluzowych, może pojawić się podrażnienie, wysypka, swędzenie, pieczenie.
Różnice
Główną różnicą między nadtlenkiem wodoru i chlorheksydyną od siebie jest akcja - nadtlenek działa jako przeciwutleniacz, zabijając wolne rodniki (komórki drobnoustrojów) i utleniając się, tworząc cząsteczkę wody. A chlorheksydyna jest osadzona w błonie komórkowej i tym samym niszczy ją.
Naukowcy odkryli, że nadtlenek wodoru niszczy zdrowe komórki i dlatego opóźnia czas gojenia się ran. Chociaż, w przeciwieństwie do drugiego środka antyseptycznego, nadtlenek wodoru szybciej radzi sobie z krwawieniem i zatrzymuje go.
Stwierdzono również, że biglukonian chlorheksydyny traci swoje właściwości w obecności krwi i ropy, więc nadtlenek jest bardziej odpowiedni do leczenia poważnych ran z powstawaniem ropnych wydzielin..
Nadtlenek wodoru jest wytwarzany tylko w postaci roztworu wodnego i można go stosować tylko zewnętrznie. Chlorheksydyna ma również kilka form uwalniania, co znacznie zwiększa spektrum jej zastosowania.
Ze względu na fakt, że nadtlenek wodoru niekorzystnie wpływa na zdrowe tkanki, nie można go regularnie stosować.
Co wybrać w konkretnym przypadku
Aby zniszczyć bakterie, wirusy i drobnoustroje, należy stosować nadtlenek wodoru, ponieważ tylko on może jednocześnie wyeliminować te patogenne organizmy wraz z zarodnikami.
Powinien być również stosowany do zatrzymywania krwi i ran podczas uwalniania ropy. Nadtlenek dobrze oczyszcza stan zapalny rany i zmiękcza skrzepy krwi i ropę, pomagając usunąć je z powierzchni skóry i błon śluzowych.
Chlorheksydyna powinna być stosowana w chorobach przenoszonych drogą płciową, takich jak rzeżączka, gonokoki, pleśniawki itp. W ginekologii stosuje się tabletki zawierające tę substancję..
To samo narzędzie służy do zapobiegania chorobom przenoszonym drogą płciową i zapobiegania im - po stosunku płciowym należy leczyć narządy płciowe niewielką ilością wodnego roztworu, ale należy to zrobić nie później niż 2 godziny po zakończeniu czynności.Po przekłuciu uszu, nosa, pępka itp. kosmetolodzy przepisują chlorheksydynę do leczenia nakłuć. Traktują również pępek noworodków, aby zapobiec infekcji..
W apteczce każdej osoby muszą znajdować się oba środki, ponieważ mogą być potrzebne w dowolnym momencie. Oczywiście przy braku jednego z nich możesz użyć drugiego do dezynfekcji, ale lepiej jest, jeśli oba środki antyseptyczne są zawsze pod ręką, ponieważ mają nieco inne wskazania. Ponadto ich niska cena pozwala mieć oba fundusze w apteczce.
