Farmakolodzy nieustannie opracowują nowe leki, korekcyjne ciśnienie krwi. Trwa tworzenie nowego leku, w tym badań klinicznych około 10 lat, w rezultacie na półki aptek trafiają tylko skuteczne i bezpieczne środki o właściwym zastosowaniu.
Nadciśnienie tętnicze jest jedną z najczęstszych chorób układu sercowo-naczyniowego, ustępującą jedynie chorobie wieńcowej serca. W Rosji nabiera charakteru pandemia niekomunikacyjna: jedna trzecia dorosłej populacji cierpi na wysokie ciśnienie krwi, wśród osób starszych liczba ta rośnie do 55%. Podstępność nadciśnienia polega na tym, że występuje nawet wśród nastolatków i może przebiegać bezobjawowo, powodując poważne komplikacje.
Lorista
Lorista jest jednym z najskuteczniejszych sposobów leczenia przewlekłego wysokiego ciśnienia krwi.
Mechanizm działania
Główna substancja - losartan potasu blokuje receptory angiotensyny pierwszego typu, zapobiegając ich oddziaływaniu z angiotensyną-2, hormonem powodującym zwężenie naczyń. Przy zwężeniu światła tętnicy zmniejsza się objętość łożyska naczyniowego, a ilość krwi pozostaje taka sama. Wynik: wysokie ciśnienie krwi.
Receptory te znajdują się nie tylko w naczyniach i sercu, ale także w nadnerczach, które wraz z nerkami (narządami układu moczowego) działają jako narządy wydzielania wewnętrznego i uczestniczą w regulacji ciśnienia poprzez produkcję aldosteronu. Ten hormon powoduje odwrotne wchłanianie wody w kanalikach nerek, z tego powodu ilość płynu w ciele wzrasta przy zachowanej objętości łożyska naczyniowego. Rezultat jest taki sam - wzrost ciśnienia krwi. Lorista blokuje ten proces.
Lorista jest przyjmowany doustnie, przechodzi przez przewód pokarmowy i jest wchłaniany do krwi z jelita cienkiego, a następnie dostaje się do wątroby, gdzie aktywny metabolit jest wydzielany przez enzymy. Większość substancji wiąże się z białkami albuminy osocza, po 9 godzinach jest wydalana z organizmu z żółcią i moczem.
Kiedy wziąć
Głównym wskazaniem do powołania losartanu jest nadciśnienie tętnicze, zarówno pierwotna - niezależna choroba, jak i wtórna - objaw lub wynik innej. Racjonalne stosowanie leku zmniejsza ryzyko udaru mózgu, zawału mięśnia sercowego i związanej z nim śmiertelności. Ponadto lorista jest wskazany dla pacjentów z cukrzyca typu 2: zapobiega rozwojowi niewydolności nerek, chroni naczynia włosowate i kanaliki. Kliniczną oznaką skuteczności jest zmniejszenie białkomoczu (białka w moczu).
Perineva
Perineva - lek, który zmniejsza, w jaki sposób skurczowy (u góry) i rozkurczowy (niższe) ciśnienie. Przyspiesza prędkość przepływu krwi, ale nie zwiększa pulsu i szybkości filtracji kłębuszkowej, ponadto działanie leku utrzymuje się przez całe dni i nie uzależnia.
Mechanizm działania
Peryndopryl jest inhibitorem enzymu konwertującego angiotensynę: białko to promuje tworzenie angiotensyny-2. Po tym efekcie zmniejsza się wydzielanie aldosteronu, a następnie, podobnie jak działanie loristy, naczynia rozszerzają się.
Kiedy wziąć
Perineva - lek z wyboru przewlekły wzrost ciśnienia krwi i niewydolność serca. Lek zmniejsza ryzyko postępu niedokrwienia mięśnia sercowego, wystąpienia powtarzającego się udaru mózgu.
Ogólne właściwości leków
Lorista i Perineva mają podobne mechanizmy działania, ponieważ faktycznie osiągają efekt w ten sam sposób - poprzez rozszerzanie tętnic z powodu rozluźnienia komórek mięśni gładkich w ich ścianach. Leki są wymienne: wraz ze wzrostem oporności na jeden z nich, znacznym wzrostem dawki, przepisywany jest inny lek.
Ogólnym warunkiem ostrożnego przepisywania leczenia jest zwężenie naczyń nerkowych w wyniku wzrostu blaszek miażdżycowych, ucisku guza, a także okresu po przeszczepie narządu. Względne przeciwwskazanie - zwężenie zastawek serca, szczególnie zastawki mitralnej i aorty.
Znaczące różnice
Środki zaradcze działają inaczej u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca. Zaleca się stosowanie perinev. Tylko jeśli nie ma żadnych działań, wyznacz loristę, starannie oceniając ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.
Loratadyna jest przeciwwskazana, jeśli u pacjenta zdiagnozowana zostanie nietolerancja laktozy lub synteza enzymu rozkładającego ją zostanie zmniejszona. W przypadku krocza brana jest pod uwagę zdolność organizmu do trawienia galaktozy.
Współistniejąca choroba z nadciśnieniem tętniczym jest często czynnościowymi zaburzeniami czynności wątroby: lorista, w przeciwieństwie do analogu, zaostrza początek niszczenia komórek gruczołu.
Który lek powinienem preferować??
Podczas ciąży i laktacji farmakolodzy i praktycy zalecają preferowanie krocza. Badania potwierdzające bezpieczeństwo loratadyny w tym okresie życia kobiety nie zostały przeprowadzone..
Jeśli pacjent ma w przeszłości przewlekłe choroby układu pokarmowego, lepiej unikać przyjmowania peryndoprylu. Nawet objawy niewielkiej niestrawności stają się przyczyną niepotrzebnych zmartwień o stan organizmu. Ta sama sytuacja dotyczy przewlekłej obturacyjnej choroby oskrzeli i suchego kaszlu.
Lorista należy wziąć wyłącznie zgodnie z zaleceniami lekarza z niedokrwieniem mięśnia sercowego: znaczny gwałtowny spadek ciśnienia krwi może spowodować zawał serca. Perineva w tym przypadku jest lepszą opcją.
Badania kliniczne obu leków nie wykazały niebezpieczeństwa stosowania u osób starszych, nie udowodniono skuteczności leczenia dzieci i młodzieży.
Lekarze nie preferują konkretnego leku w leczeniu pacjentów prowadzących pojazdy, ale zdecydowanie zalecają ścisłe przestrzeganie dawki, ponieważ zawroty głowy mogą być częstym działaniem niepożądanym, pacjenci często skarżą się, że stają się senni. W każdym razie przed użyciem wymagana konsultacja z lekarzem.
