Często w życiu zdarzają się sytuacje, w których stają w obliczu bolesnych interwencji medycznych. W takich przypadkach myśl o znieczuleniu dochodzi do jednego z pierwszych. Istnieją różne metody łagodzenia bólu - od znieczulenia miejscowego do znieczulenia ogólnego. Decyzję o stosowności danej metody podejmuje lekarz, ale pacjent ma prawo wiedzieć, czym różni się jeden rodzaj znieczulenia od drugiego.
Znieczulenie kręgosłupa
Technika tego rodzaju znieczulenia jest następująca: lekarz prowadzi przebicie przestrzeni podpajęczynówkowej i wstrzykuje roztwór znieczulający do płynu mózgowo-rdzeniowego. Ponadto, przez blokadę nerwów, dochodzi do całkowitej utraty wrażliwości dolnej części ciała i brzucha. Ta procedura jest zalecana w następujących przypadkach:
- Planowane cięcie cesarskie.
- Operacja miednicy u kobiet (np. Usunięcie torbieli jajnika).
- Operacja patologii prostaty.
- Usuwanie rui pachwinowej.
- Bolesne procedury badania stawów kończyn dolnych.
Ten rodzaj znieczulenia jest uważany za jeden z najbezpieczniejszych, jednak jak każda interwencja medyczna ma przeciwwskazania. W jakich przypadkach znieczulenie kręgosłupa jest przeciwwskazane??
- Procesy zapalne w dziedzinie nakłucia.
- Zaburzenia krzepnięcia krwi.
- Zwiększone ciśnienie śródczaszkowe.
- Patologia układu sercowo-naczyniowego.
- Wady kręgosłupa.
Sama procedura przebiega następująco:
- Pacjent musi leżeć na boku z nogami zgiętymi na kolanach.
- Następnie lekarz musi wybrać odpowiednie miejsce do wstrzyknięcia. Aby to zrobić, zbada i sonduje wypukłości kości.
- Po przestrzeganiu higienicznego traktowania rąk lekarz założy rękawiczki i zdezynfekuje miejsce wstrzyknięcia antyseptyczne. Obszar iniekcji jest pokryty sterylnymi serwetkami z gazy..
- Aby procedura wprowadzenia igły do znieczulenia była jak najbardziej bezbolesna, dokona tego lekarz miejscowy zastrzyk znieczulający. Następnie zostanie wprowadzona igła do blokady kręgosłupa, przez którą lek dostanie się do organizmu.
- Przed podaniem znieczulenia do przestrzeni podpajęczynówkowej lekarz musi się upewnić prawidłowe umieszczenie igły. Wskaźnikami tego są poczucie „niepowodzenia” podczas przesuwania igły i płynu mózgowo-rdzeniowego wypływającego z kaniuli strzykawki. Dopiero po upewnieniu się, że jego działania są prawidłowe, lekarz może kontynuować pracę z pacjentem.
- Ponadto, aby zapobiec rozwojowi powikłań podczas znieczulenia, monitorowana będzie aktywność serca pacjenta i poziom jego ciśnienia krwi.
Znieczulenie kręgosłupa charakteryzuje się również powikłaniem w postaci bólu głowy, chociaż ryzyko jego rozwoju jest dość niskie.
Znieczulenie ogólne
Ten rodzaj znieczulenia jest najsilniejszą i najskuteczniejszą metodą. Istotą tej procedury jest sztuczne tłumienie ośrodkowego układu nerwowego, wyłączenie odruchów i rozluźnienie mięśni. Ten rodzaj znieczulenia jest zalecany w przypadkach, w których konieczne jest całkowite wyłączenie świadomości pacjenta..
Znieczulenie ogólne jest kilku rodzajów, najczęstsze - inhalacja i dożylnie. Ponieważ ta procedura wymaga poważnego podejścia ze strony personelu medycznego, istnieje wiele przeciwwskazań:
- Choroby zależne od hormonów.
- Niewydolność rytmu serca.
- Ciężkie patologie narządów wewnętrznych na etapie dekompensacji.
- Ostry zawał mięśnia sercowego.
- Ciężka astma.
- Zatrucie narkotykami i alkoholem.
- Jedzenie przed operacją.
Jaka jest ogólna procedura znieczulenia?
- Przed operacją anestezjolog wybierze lek do znieczulenia i wybierze rodzaj podawania.
- Następnie sprzęt, który będzie monitorował stan ciała, zostanie podłączony do pacjenta.
- Podczas operacji i czasu trwania znieczulenia anestezjolog musi monitorować skuteczność znieczulenia, częstość akcji serca, czynność serca, zawartość tlenu we krwi.
- Ponieważ znieczulenie ogólne powoduje rozluźnienie mięśni oddechowych, do pacjenta zostanie podłączone sztuczne urządzenie do wentylacji płuc.
Jakie komplikacje mogą powodować znieczulenie ogólne?
- Obrzęk mózgu w wyniku akumulacji dwutlenku węgla.
- Ciśnienie krwi.
- Skurcz krtani i skurcz oskrzeli.
- Obrzęk płuc.
- Zawał mięśnia sercowego i zatrzymanie akcji serca.
- Choroba zakrzepowo-zatorowa.
- Reakcje alergiczne.
- Częste czkawka.
Wspólne cechy znieczulenia kręgosłupa i znieczulenia ogólnego
Te metody łagodzenia bólu mają jeden wspólny cel - zapewnienie bezbolesności operacji. Ponadto tego rodzaju znieczulenie wiąże się z koniecznością monitorowania stanu pacjenta, a także możliwym ryzykiem niektórych powikłań.
Główne różnice
Te metody znieczulenia różnią się między sobą. Często ich różnice są decydującym czynnikiem przy wyborze metody znieczulenia. Jaka jest różnica między znieczuleniem kręgosłupa a znieczuleniem ogólnym?
- Znieczulenie ogólne, w przeciwieństwie do znieczulenia kręgosłupa, pozwala na długotrwałe operacje, ponieważ ma długi okres działania.
- W znieczuleniu ogólnym świadomość pacjenta zostaje całkowicie wyłączona, nie słyszy i nie zdaje sobie sprawy z tego, co się dzieje. Podczas działania znieczulenia kręgosłupa pacjent jest zawsze przytomny, może mówić.
- Znieczulenie ogólne wymaga większej uwagi ze strony personelu medycznego, ponieważ ma poważniejsze powikłania.
- Znieczulenie kręgosłupa ma mniej toksyczny wpływ na organizm..
- Jednym z zagrożeń znieczulenia ogólnego jest przebudzenie podczas operacji, co samo w sobie jest bardzo nieprzyjemne. W przypadku znieczulenia rdzeniowego nie może się to zdarzyć, ponieważ pacjent nie śpi.
- Znieczulenie ogólne jest znacznie łatwiejsze niż blokada kręgosłupa..
Co wybrać?
Obie procedury mają swoje zalety i wady. Więc jaki rodzaj znieczulenia jest lepszy?
Znieczulenie kręgosłupa zalecane do operacji, nie czasochłonne. Ponadto ten rodzaj znieczulenia jest preferowany podczas wykonywania cesarskiego cięcia, ponieważ nie ma toksycznego wpływu na płód i pozwala matce natychmiast nawiązać kontakt z dzieckiem.
Znieczulenie ogólne jest zalecane w przypadku poważnej operacji, gdy wymagane jest maksymalne rozluźnienie mięśni pacjenta. Ten rodzaj znieczulenia pozwala także na operacje w sytuacjach ekstremalnych..
Oczywiście wybór rodzaju znieczulenia zależy od lekarza. Pacjent powinien uważnie słuchać zaleceń specjalisty, ponieważ tylko on może obiektywnie ocenić sytuację i podjąć właściwą decyzję.
