Jak korzystać z maszyny wirtualnej?

Jeśli wydaje ci się, że emulator systemu komputerowego jest oprogramowaniem wyłącznie specjalistycznym, powinieneś spróbować zmienić zdanie. Nie wiem, jak korzystać z maszyny wirtualnej - przegap szansę na zapoznanie się z programami, grami, systemami bez zmiany obecnego stanu komputera. Ale nawet Microsoft umieścił swój system operacyjny na przenośniku i zapewnia użytkownikom przyzwoitą regularność. Jeśli chcesz zobaczyć wszystko na własne oczy i nie chcesz ponownie instalować systemu (lub nie możesz), maszyny wirtualne staną się przydatnym narzędziem.

Treść artykułu

• Dlaczego potrzebuję maszyny wirtualnej
• Hyper-V w systemie Windows 8
• Microsoft Virtual PC na Windows 7
• Funkcje pracy z VMware i Virtual Box

Dlaczego potrzebuję maszyny wirtualnej

Maszyna wirtualna to ogólna nazwa wyników pracy emulatorów komputerowej platformy sprzętowej, za pomocą której naprawdę można stworzyć izolowane środowisko programowe. Tak więc na komputerze z systemem Windows 7 możesz uruchomić system Windows 8 i w pełni w nim pracować, a żadne zmiany nie pojawią się w systemie operacyjnym „host”. System „gościa” wykorzystuje zasoby sprzętowe hosta (to oczywiście nie zadziała w celu zwiększenia wydajności), ignorując zasoby systemowe. Konfigurując maszynę wirtualną, możesz ustawić różne parametry i sprawdzić, na przykład, czy GTA V uruchomi się na starym komputerze z 2 GB pamięci RAM i kartą wideo o pojemności 1 GB.

Potrzebna jest więc maszyna wirtualna, która zapewni maksymalny komfort:

• pracować w innym (lub kilku w tym samym czasie) systemie operacyjnym;
• uruchamiać programy zaprojektowane dla konkretnego systemu operacyjnego;
• przetestować oprogramowanie pod kątem zgodności;
• Popraw bezpieczeństwo sieci
• eksperymentuj z ustawieniami systemu operacyjnego i BIOS.

Osoba, która nie spotkała się z emulatorami, prawdopodobnie nie wie, jak zainstalować i korzystać z maszyny wirtualnej. Dlatego wszelkie warunki i instrukcje wydają mu się złożone, wyspecjalizowane. W rzeczywistości emulator jest instalowany w taki sam sposób, jak każdy inny program: uruchamiamy instalator, odpowiadamy na pytania systemowe i czekamy na zakończenie instalacji. Następnie tworzymy i konfigurujemy wirtualną platformę dopasowaną do twoich potrzeb..

Aby zainstalować maszynę wirtualną na komputerze, potrzebujemy:

• instalator wybranego emulatora (VirtualBox, VMware Workstation, Microsoft Virtual PC, 1C-Bitrix: Virtual Machine, DOS-Box);
• Komputer spełniający wymagania systemowe programisty;
• wolne miejsce na dysku twardym;
• rozruchowy obraz systemu operacyjnego do zainstalowania.

Jeśli na komputerze jest zainstalowany system Windows 7, wówczas Microsoft Virtual PC jest już zawarty w pakiecie oprogramowania dostarczonym z systemem operacyjnym. Podobnie system Windows 8 zawiera hiperwizor Hyper-V, więc nie musisz instalować niczego innego: po prostu włącz ten składnik w menu i uruchom ponownie komputer. Jeśli rozwiązania Microsoft Ci nie odpowiadają (lub poprawiono zespół systemu operacyjnego i brakuje niezbędnych komponentów), możesz użyć oprogramowania innych firm, z których najpopularniejsze są uważane za VirtualBox firmy Oracle i VMware Workstation firmy VMware.

Hyper-V w systemie Windows 8

Hiperwizor Hyper-V jest zawarty w zestawie systemu operacyjnego, ale domyślnie nie jest aktywowany. Aby włączyć ten składnik, idziemy ścieżką Panel sterowania - Programy i funkcje - Włączanie i wyłączanie funkcji systemu Windows - Hyper-V (zaznacz). Po ponownym uruchomieniu komputera zobaczysz skróty do programów zarządzania i uruchamiania maszyny wirtualnej. Instalacja na tym jest zakończona, teraz musisz bezpośrednio stworzyć wirtualną platformę.

Uruchom Menedżera funkcji Hyper-V, wybierz kartę Działania - Utwórz - Maszyna wirtualna. Kreator instalacji wyświetli monit o wybranie ręcznego lub automatycznego (domyślnie przy standardowych ustawieniach). Kliknięcie przycisku Zakończ spowoduje utworzenie nowej platformy i możesz rozpocząć pracę. Przycisk Dalej pozwala wybrać etapy przechowywania plików programu, etapy, ilość pamięci RAM i dysku twardego (oczywiście nie więcej niż rzeczywiste), wprowadzić nazwę maszyny wirtualnej i zainstalować na niej system operacyjny z obrazu dysku, z rozruchowego napędu flash USB lub DVD.

W procesie ręcznej konfiguracji będziesz musiał wybrać generację maszyny wirtualnej, jeśli w systemie zainstalowana jest jedna z najnowszych wersji Hyper-V. Pierwsza generacja nie ma znaczących ograniczeń, druga dotyczy instalacji tylko systemu Windows 8 / 8.1 (64-bit) i Windows Server 2012. W takim przypadku przestarzały sprzęt nie będzie emulowany (porty COM, dyski IDE), pozostanie tylko SCSI, a BIOS zostanie zastąpiony przez UEFI.

Należy pamiętać o jeszcze jednym niuansie: domyślnie program utworzy rozszerzalny wirtualny dysk twardy w formacie VHDX dla maszyny wirtualnej. Aby pracować z systemami operacyjnymi młodszymi niż Windows 8, musisz utworzyć dysk VHD, który obsługuje do 2 TB.

Aby uzyskać dostęp do sieci na nowej platformie, musisz skonfigurować przełącznik wirtualny. Aby maszyny wirtualne komunikowały się ze sobą, wybieramy sieć prywatną, sieć wewnętrzna zapewnia komunikację z systemem głównym, a dostęp do Internetu jest zewnętrzny. Możesz zezwolić na dostęp do globalnej sieci oraz systemów gości i kontroli w tym samym czasie. W ustawieniach już utworzonej maszyny wirtualnej na karcie Ustawienia wybierz żądany przełącznik wirtualny. Możesz później usunąć go dla tego systemu i wybrać inny.

Po uruchomieniu systemu gościa możesz w nim pracować w taki sam sposób, jak w głównym. Okno jest zminimalizowane i zmaksymalizowane, ruchy kursora i naciśnięcia klawiszy są przechwytywane przez emulator. Komponent Hyper-V jest również zaimplementowany w systemie Windows 10, więc użytkownicy tego systemu operacyjnego nie potrzebują dodatkowego oprogramowania do instalowania platform wirtualnych.

Microsoft Virtual PC na Windows 7

Ta maszyna wirtualna znajduje się w jednym z dodatków Service Pack dla systemu Windows 7. Jeśli nie masz jej w menu aplikacji i składników, wystarczy pobrać niezbędną aktualizację ze strony Microsoft, przeczytać umowę licencyjną i ponownie uruchomić komputer po zakończeniu instalacji. Wirtualny komputer pojawi się w programach wraz z już zainstalowanym oprogramowaniem.

W rzeczywistości Virtual PC został stworzony jako narzędzie do interakcji Windows XP z Windows 7, aby ułatwić użytkownikom przejście na nowy system operacyjny ze starym legendarnym, który pobił wszelkie rekordy długowieczności. Dlatego tryb XP został natychmiast włączony do programu, co pozwala zainstalować wirtualny WinXP za pomocą kilku kliknięć bez obrazu systemu rozruchowego. Aby to zrobić, wystarczy wybrać tryb XP, a następnie lokalizację przechowywania wirtualnych plików systemowych, zaakceptować umowę licencyjną i ustawić ustawienia konta.

Tryb XP to jedna z opcji demonstrujących sposób korzystania z maszyny wirtualnej w systemie Windows 7. Dowolny system operacyjny Windows można zainstalować w trybie ręcznym. W menu Start w folderze Virtual PC uruchom program i kontynuuj pracę w znanym eksploratorze. Wybierz przycisk Utwórz maszynę wirtualną i postępuj zgodnie z instrukcjami systemowymi. W przyszłości wszystkie nasze platformy dla gości będą wyświetlane w folderze Maszyny wirtualne..

W procesie tworzenia wskazujemy lokalizację plików nowego systemu, przyjazną nazwę, ilość pamięci RAM przyszłego wirtualnego komputera, możliwość połączenia z siecią (wybierz prawdziwą kartę sieciową) oraz parametry wirtualnego dysku twardego. Wszystko, platforma jest gotowa, możesz przystąpić do instalacji systemu operacyjnego gościa!

Odbywa się to w menu ustawień maszyny wirtualnej. W pierwszym etapie montowany jest obraz rozruchowy systemu operacyjnego: wybierz wirtualny napęd DVD i plik .iso z żądanym systemem. Lub po prostu włóż zwykły dysk rozruchowy do zwykłego napędu. Teraz możesz uruchomić maszynę, instalacja odbędzie się w taki sam sposób, jak w przypadku prawdziwego komputera. Po zakończeniu procesu konieczne będzie zainstalowanie komponentów integracji: na karcie Usługa wirtualnego komputera wybierz odpowiedni element i uruchom aplikację. Kreator instalacji zajmie się resztą, pozostaje tylko ponowne uruchomienie nowego systemu.

Najprawdopodobniej w trakcie pracy z systemami-gośćmi za pośrednictwem wirtualnego komputera przydatne będą następujące informacje:

• Do systemu-gościa można podłączyć urządzenia USB, w tym celu wystarczy wybrać żądany dysk flash USB, aparat lub skaner z menu USB i umożliwić udostępnianie. Jednak użycie ich w obu systemach jednocześnie nie będzie działać.
• Aby wydrukować dokumenty z systemu gościa, musisz wybrać Dodaj nowe urządzenie - Drukarkę sieciową i zainstalować sterownik (możesz użyć PnP). Drukowanie trafi do lokalnej drukarki.

Funkcje pracy z VMware i Virtual Box

Jeśli chcesz pracować z systemami operacyjnymi nie utworzonymi przez Microsoft, będziesz musiał używać oprogramowania innych programistów. Jeden z najpopularniejszych programów można uznać za VMware i Virtual Box. Różnią się znacznie funkcjonalnością, ale algorytm dla wszystkich emulatorów jest bardzo podobny:

1. Instalacja programu.
2. Tworzenie maszyny wirtualnej o określonych parametrach.
3. Instalacja systemu operacyjnego.
4. Uruchomienie systemu gościa.

VMware Workstation to płatny program, który kosztuje wiele według rosyjskich standardów, ale obsługuje pracę z dowolnym systemem operacyjnym, dostrajaniem kart sieciowych, USB 3.0 i dowolnymi platformami sprzętowymi. Istnieje darmowa wersja VMware Player, która pozwala tworzyć platformy wirtualne, ale funkcjonalność jest ograniczona. Jednak użytkownicy uważają, że odtwarzacz jest odpowiedni do użytku domowego..

Virtual Box jest dostępny zarówno w wersji darmowej, jak i płatnej. Zastrzeżony pozwala radzić sobie z fizycznymi urządzeniami USB i iSCSI, w przeciwnym razie to samo co wersja bezpłatna. Program może również pracować z obrazami dysków twardych utworzonych w Virtual PC i VMware Workstation.